De vaart is eruit (complete versie)

Vrijdag 22 juni.
Lautvik - Stokmarkness 62 km, 120 mtr op en neer.
Laat op door de middernachtzon. Op weg naar het veer bij Fiskebol zie ik de jonge Duitser Henrich langs de kant van de weg staan zijn fiets te repareren. Ik help hem daarbij en we rijden samen op naar het veer dat ons van de Lofoten naar de Vesterallen, een noordelijker mooie eilandengroep, zal brengen. Mooie route, mooie vergezichten en een leuke overtocht waarbij een ander Duits koppel ons nog vergezelde.
We kampeerden wild aan de baai van een schitterende fjord, genoten van het weer en het uitzicht totdat de muggen ons deze weelde ontnamen en we het tentje werden ingejaagd.


Zaterdag 23 juni
Stokmarkness - Buksnefjord, 87 km 640 up and down.
Als oude wijven kletsend en filosoferend werden de tentjes afgebroken en gingen Henrich en ik op weg langs de westzijde van het eiland om de drukke E10 te vermijden. Na 10 km kregen we daar spijt van want het zoevende asfalt ging over in afgrijselijk grint waar moeilijk doorheen te ploegen was. Na 6 km gelukkig weer asfalt en konden we weer genieten van de tocht door dit wondermooie landschap.
De route dwong ons het eiland over te steken en daarbij moest een pittige klim worden gemaakt. Aan de andere zijde van de berg lieten we ons in een super afdaling met lange overzichtelijke bochten naar Sortland naar beneden vallen. Mijn snelheidsmeter wees meer dan 60 km per uur aan, een nieuw record.
Op ongeveer 10 km na Sortland zag ik het jack van Henrich langs de kant de weg ten teken dat hij daar ergens zijn kamp had opgeslagen. Ik had hem snel gevonden en zette mijn tentje bij hem in de buurt.
We werden daar aangesproken door 2 Noorse dames die terugkwamen van het vissen. Zij nodigden ons uit bij hun oma thuis waar we werden onthaald op gietenkaas en gewone kaas, door oma zelf gemaakt. Op hun aanraden togen we 's avonds naar het wildlifecenter waar het feest van de middernachtszon zou worden gevierd. Een goede muzikant met gitaar speelde nummers van Neil Young, John Lennon en op mijn verzoek werden er nog enige oldies aan toegevoegd. Voor mij een geslaagde avond. De Noren zijn niet van die feestvierders, om 11 uur gingen ze al weer naar huis en wij naar het tentje aan de fjord.

Zondag 24 juni
Buksnefjord - Gryllefjord , 80 km , 340 mtr op en neer.
Het werd een mooie fiestdag met lekker weer door mooie landschappen. Ik spotte een zeearend en kon hem nog net op de video zetten. Het balhoofd van de fiets ging steeds meer problemen geven en ik moest een Noor om gereedschap vragen. Hij vertelde dat ie ten tijde van het drama bij Sebrenica daar diende bij het Noorse detachement en dat hij de gebeurtenissen van zeer nabij had meegemaakt.
Ongeveer 20 km voor Andenes kwam Henrich achterop rijden en even later kwamen we het andere Duitse koppel weer tegen die het rondje om het eiland andersom maakten.
Andenes was geen zak aan en we kwamen precies op tijd aan om het veer te nemen naar Gryllefjord waar we 's avonds laat aan kwamen en ons tentje opzetten aan een meertje waar wij vervolgens een verfrissende duik in namen. brrrr...

Maandag 25 juni
Gryllejord - Bukken op het eiland Senja. 86 km, 960 mtr op en neer.
Het wordt gewoonte om laat te vertrekken ondanks dat we wisten dat er 3 zware klimmen wachten. We kregen vlak voor vertrek nog de laatste nuttige info van Noorse fietsters die in tegenovergestelde richting fietsten. Onder andere hoe een aantal zeer zware klimmen in de E6 die over enkele dagen gemaakt moesten worden vermeden konden worden. Deze uitwisseling van nuttige informatie is een uitstekende traditie die veelvuldig wordt toegepast door de vele fietsers die daar de tochten maken.
Senja is een prachtig eiland en we genoten van de rit langs de fjorden. De laatste klim werd mij te zwaar en ik moest lopen. Het was warm weer en dat betekent dat tijdens de klim veel vliegen je het leven zuur maken. De grotere exemplaren zijn helemaal van een vervelende soort, die steken dwars door je kleding heen.
In Bukken nam ik de camping en trakteerde me op kotelett met frites en sla, een welkome afwisseling na Uncle Bens rijst of de pasta met pastasauce.

Dinsdag 26 juni.
's Morgens snel het ritje gemaakt naar het veer. Nog steeds onzeker was of de reparatie aan de veerboot al was uitgevoerd of dat ie nog steeds uit de vaart was. Het laatste was het geval en de hele dag hingen we rond op de steiger en in het gehucht. Wel werden we regelmatig voorzien van informatie over de vorderingen. Toen de kapitein mij vertelde dat het benodigde onderdeel uit Belgie moest komen, groeide mijn vertrouwen in een spoedige afvaart. Het mocht niet zo zijn, 's nachts om 3.00 uur was de reparatie gereed, de motor liep weer, we konden 's morgens vertrekken. We sliepen aan boord van de veerboot en waren voorzien van alles wat we nodig hadden. Ook een ongekende luxe.

Woensdag 27 juni.
Botnham - Fagerness , 82 km 700 mtr op en neer.
Na de oversteek met de veerboot fietsten we met mooi weer en in een lekker tempo richting Tromso. Ondanks de pittige klimmen belandden we daar al vroeg in de middag. IK ging op zoek naar een nieuwe tentstok, vond deze, en ging later naar de bibliotheek om internet te bezoeken.
Daarna toog ik weer op pad, de ontwikkelingen in familiekring maakten mijn stemming er niet beter op waardoor ik geen zin had om in Tromso te blijven. Ik zocht een plek buiten de stad voor het tentje en kroop in m'n slaapzak.

Eeen blik op de kaart vertelt dat na Tromso het nog ongeveer 500 km naar de Noordkaap is. Ik heb er inmiddels 3500km op zitten en mijn inschatting dat de Noordkaap 4000 km ver zou zijn via mijn route gaat aardig kloppen. In het huidige tempo waarbij gemiddeld 80 km per dag wordt afgelegd zou ik daar eind volgende week kunnen zijn.
Momenteel beraad ik mij op een plan voor de terugreis. Mijn eerdere plannen ga ik wijzigen om eerder thuis te kunnen zijn. Hoe ik terug ga weet ik nog niet.